Wandelen is gezond, dat is wel bekend. Maar wist je dat wandelen kan bijdragen aan het herstel van een ziekte of van mentale problemen? Deze wandelaars vertellen aan Wandel.nl hun bijzondere verhaal.
'Ik kreeg twintig jaar geleden te horen dat ik een longaandoening had. Ik vroeg de arts: wat kan ik doen naast de medicatie die u voorschrijft? Zijn antwoord was: conditie opbouwen, elke dag lopen en naar buiten om je weerstand op te bouwen. In het begin was dit moeilijk, maar als je eenmaal doorzet, gaat het in je patroon passen. Eerst ging ik om 18.00 uur in de avond, de laatste tien jaar ga ik meestal ’s ochtends. Ondertussen heb ik loopmaatjes gevonden en heb ik diverse tochten gelopen. Ik voel mij goed bij het wandelen, het doet mij lichamelijk goed en ook op mijn longen heeft het een positief effect. In die twintig jaar ben ik wel achteruit gegaan, maar ik heb niet meer bij de longarts hoeven terugkomen. Ik ben zelfs een beetje verslaafd geraakt aan het wandelen en voel mij niet erg prettig als ik een dag niet ga lopen.'
'Als je mij zeven jaar geleden had gezegd dat ik nu iedere dag wandel voor mijn plezier, had ik gevraagd of je wel goed bij je hoofd was. Toen zat ik nog midden in een depressie en woog ik 135 kilo. De knop ging bij mij om toen 7 jaar geleden mijn kleindochter werd geboren en ik me geen raad wist met mijn gevoelens. Iemand zei tegen mij: ga eens wandelen door de polder, luister eens naar de stilte en voel wat dit met je doet. Al wandelend door die polder was het alles behalve stil, er ging zoveel door mij heen, ik had toen stemmen in mijn hoofd die om het hardst riepen, niet zulke leuke dingen.
Wat letterlijk begon met een rondje om de kerk heeft zich in die eerste twee jaar uitgebouwd naar 30 kilometer lopen tijdens de Zevendorpentocht (een wandeltocht in Zeeland). Mijn volgende doel is de 50 kilometer! Inmiddels ben ik 50 kilo afgevallen en zit ik goed in mijn vel. Het is inmiddels ook echt stil als ik door de polder loop, de stemmen zijn verdwenen en vervangen door al het moois wat het wandelen mij brengt. De vogelsoorten of de boten door het kanaal, ik kan er enorm van genieten en kan me niet voorstellen ooit te stoppen met wandelen. Gewoon elke dag even een uurtje, zalig.'
'Vorig jaar ben ik begonnen met wandelen. Ik kreeg beginnende artroseklachten en las in dezelfde periode over de ontstekingsremmende werking van wandelen. Voor mij was het toen duidelijk dat ik zou moeten gaan wandelen. Goede schoenen gekocht en toen ben ik gaan lopen. Gelukkig woon ik redelijk dicht bij mooie wandelroutes, dus meestal stap ik gewoon de deur uit. Het effect op de artroseklachten is duidelijk. Ik heb veel minder klachten en hoop dat dat blijvend is. Mijn doel is om in de zorg te blijven werken tot mijn pensioen.'
'Sinds een aantal maanden ben ik volop aan het wandelen. Iets wat ik in het verleden ook wel al deed, maar minder bewust. Vorig jaar ben ik ziek geweest, eerst door covid en daarna door een infectie waarvoor ik in het ziekenhuis heb gelegen. Door het ziek zijn was mijn conditie weg, maar ook psychisch heb ik een flinke knauw gehad.
Sinds een paar maanden ben ik veel gaan lopen, wat gelijk revalideren was voor mij. Ik merkte dat ik door het wandelen mijn hoofd leeg kon maken door te genieten van de natuur en te luisteren naar de geluiden van dieren in de natuur. Sinds kort doe ik mee aan wandeltochten, nu nog virtuele vanwege de maatregelen. En ik doe mee aan de 5 jaars challenge om 10.000 kilometer te lopen. Nog steeds is wandelen voor mij goede manier om mijn hoofd leeg te krijgen. Even niets, even genieten buiten. Ik merk dat ik nu veel beter in mijn vel zit. Door ziekte is het soms niet haalbaar om te wandelen, maar ik merk dat ik op zo'n dag veel minder kan ontspannen. Wandelingen zorgen naast revalideren nu bij mij voor meer rust in mijn hoofd, weer kunnen genieten van kleine dingen in de natuur. Maar ook voor minder stress gerelateerde klachten.'
'Ik ben door te gaan wandelen tijdens en na mijn behandelingen tegen kanker enorm opgeknapt. Zowel mentaal als lichamelijk ben ik weer in beweging gekomen. Tussen de chemo’s wandelde ik om weer op krachten te komen. Ik had één liedje dat ik altijd afspeelde: Sonnentanz van Klangkarussel, dat precies 6 minuten duurde. Door deze op repeat te zetten kon ik steeds meten hoe het met me ging. Hoe vaak kon ik het liedje afspelen, 1x, 2x, 3x ? En zo wandelde ik richting de volgende kuur en naar een gezond lijf.
Inmiddels wandel ik als begeleider met vrouwen tijdens en na kanker voor het Buddyhuis in Utrecht. Twee keer per week begeleid ik een groep. En ook zij knappen op door te wandelen én door het contact dat zij met elkaar hebben. De ervaringen die we tijdens dit uurtje kunnen uitwisselen, de meditatie (voor rust in het hoofd, maar ook om de vrouwen, wiens conditie is aangetast door de ziekte of behandelingen, de kans te geven om even op adem te komen) die ik geef en de beweging doet hun én mij enorm goed. Nu wandel ik iedere dag met de app van Ommetje en in de weekenden maak ik langere wandelingen in de omgeving. Ik zit beter in mijn vel door te wandelen.'
'In de zomer van 2019 kwam ik thuis te zitten met een burn-out. Ik was uitgeput en kon niet veel meer. Van de bank naar de keuken lopen was in het begin zelfs te veel. Langzaam kon ik wat meer en ontdekte ik het wandelen. Al snel ging ik eropuit en wandelde steeds meer kilometers. Ik koos bewust natuurgebieden die wat verder van een grote stad lagen, om zo weinig mogelijk mensen tegen te komen. De enige prikkels die ik wilde, waren die van de mooie kleuren van de natuur, de fluitende vogels en de verschillende geuren van het bos of de hei.
Na een tijd begon ik met mijn reïntegratieproces. Het was heel fijn om na een paar uur werken er weer een dag op uit te trekken. Tijdens het wandelen is er niemand die iets van mij vraagt. Het enige waar ik mee bezig ben is om van A naar B te komen en ondertussen om me heen te kijken en te genieten. Als je thuis bent, kan er de neiging zijn om andere dingen te gaan doen, maar als je wandelt, is dat het enige dat je kunt doen. Daarmee valt er een last van je af. Inmiddels werk ik weer volledig, maar is wandelen nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn structuur. Dagelijks 1,5 uur wandelen langs de rivier en één dag in de week een hele wandeldag. Het liefst op vrijdag, dan is het redelijk rustig in de natuurgebieden en kan ik alles van de rest van de week er als het ware 'uitlopen'.
Sinds de coronacrisis werk ik volledig thuis, waarbij je voornamelijk achter je laptop zit. Je gaat volledig in je hoofd zitten. Het dagelijks wandelen zorgt ervoor dat ik weer in contact kom met de rest van mijn lijf. Ik merk dat ik na een wandeling mij als herboren voel, fris en scherp. De lange wekelijkse wandelingen zorgen er daarnaast voor dat alles relatief wordt. Als je een lange wandeling maakt, heb je niet meer nodig dan kleding, goede schoenen en wat eten en drinken. Dat geeft een heerlijk gevoel van vrijheid. Door de coronacrisis zie ik veel minder mensen. Ik mis de verbinding met andere mensen. Tijdens de lange wandelingen ontmoet je regelmatig mensen met wie je de ene keer een kort praatje maakt, maar de andere keer een prachtig gesprek hebt. Dat geeft het wandelen een extra positieve dimensie. En naast dit alles is het besef dat Nederland een prachtig (wandel)land is!
Ik ontdekte recent een mooie quote die mij erg aansprak: "Somewhere between the start of the trail and the end is the mystery why we choose to walk".
Noot van de redactie: omwille van de privacy hebben we alleen de voornamen van de wandelaars gepubliceerd. De volledige namen van de wandelaars zijn bij de redactie bekend.
Wandelen is gezond, zo lees en hoor je vaak. Maar waarom eigenlijk? Wandel.nl geeft je een overzicht...
Dat wandelen en bewegen belangrijk zijn voor een gezond lichaam, is inmiddels algemeen bekend. Maar ...
Wandelen is niet alleen goed voor je lichaam maar ook voor je geest. Het is slim om dagelijks een wa...
Iedereen krijgt te maken met afscheid nemen, verdriet en rouw. Wandelen kan troost bieden als je te ...