Warme herinneringen aan de Walk of Wisdom

Het idee voor het lopen van deze route ontstond enkele maanden daarvoor. Samen met een vriendin, die in Groesbeek vlakbij de route woont, was ik op zoek naar een leuke vakantiebestemming. Aangezien we allebei grote natuurliefhebbers zijn en graag wandelen, viel de keus op de Walk of Wisdom. Helaas moest mijn vriendin op het laatste moment wegens persoonlijke omstandigheden afhaken. Na wat overleg vond ik mijn trouwe wandel- en reismaatje en echtgenoot Frank bereid om haar te vervangen.

De natuur had het zwaar de afgelopen maanden. Tijdens het wandelen konden we dit op veel plekken merken. De heide was soms meer bruin dan paars en het gras was overal geel. Af en toe leek het wel of we in het zuiden van Europa, of zelfs in Afrika waren. We hebben heel wat stof uit onze schoenen moeten kloppen. Het voordeel van de droogte was dat de dieren, net als wij, de koelte van het water opzochten. Zo stonden we in de Ooijpolder binnen enkele meters van de Konikpaarden en Gallowayrunderen. Loom van de warmte, zwaaiend met de staarten om de vliegen op een afstand te houden. In natuurgebied Keent sloop ik met mijn camera onder de brug om de paarden te fotograferen die daar in het water stonden. Er vlogen ooievaars en roofvogels boven ons hoofd en in het Duitse Reichswald stak vlak voor Frank een zwijn het pad over. Geluksmomentjes genoeg tijdens deze bijzondere week.

Aan het eind van de week werden we bij de vriendin in Groesbeek opgewacht met koele limonade. Wat was het mooist of indrukwekkendst van de tocht en wat viel tegen, vroeg ze ons. Dit konden we op dat moment nog niet opnoemen, want we moesten al onze indrukken eerst laten bezinken. Die kregen een plekje toen we eenmaal thuis waren, de spullen weer opgeruimd en verhalen schrijvend voor mijn blog. Bladerend door de vele foto’s haalden we de herinneringen op. Weer even oog in oog met die Konik, een drankje drinken op de kade in Grave, de vroege ontbijtjes en de zwoele avonden.....Indrukken die we nooit meer zullen vergeten.