Route

Van Lauwersoog naar Leens over het Pronkjewailpad

Henk-Jan van der Klis beschrijft het Pronkjewailpad tussen Lauwersoog en Leens en proefde behalve poffert en toast met paling de Groningse gastvrijheid.

Door Henk-Jan van der Klis

Vandaag vervolg ik het Pronkjewailpad waar ik Tweede Paasdag geëindigd ben, het Waddenkwartier van Lauwersoog-Haven. Om daar te komen ben ik met de auto naar de finish in Leens gereden en daar de bus naar Lauwersoog gepakt.

Paadjes over de grasdijk

Als ik om 9.00 uur begin te wandelen is het al ruim 16 graden. Jas en onderste helft van de wandelbroek liggen thuis. Misschien dat ik nog ergens wit uitsla van de zonnebrandcrême. Het zij zo. Een houten bushokje in de vorm van een visnet, even verderop drie visnetten waar je in kunt klauteren. De Kustweg tegenover de visafslag wordt nog avontuurlijk! Ik loop langs de jachthaven Noordergat, over een vlonderpad naar natuurschool Lauwersoog, museumhaven Lauwersoog en Het Booze Wijf. Hier vertrok 5 maart 2017 de FLAL wandeltocht rond het Lauwersmeer. De paadjes over de grasdijk en langs de stranden aan het Nieuwe Robbengat herken ik.

De route in de kaart van de Pronkjewailpad app leidt naar het restaurant, maar het is geen stempelpost. Wat verderop ligt Paviljoen Meerzicht, wel een stempelpost, maar pas open om 11.00 uur. Ik heb m’n Lauwersoog stempel al, dus noodzaak om nog anderhalf uur te wachten is er zeker niet. Het gaat verder over vlonders, tussen de muggen door – je zult weten dat de winter voorbij is! – over gras en door bossages, waar in drukkere tijden ATB’ers je pad kunnen kruisen. De NTFU wielersportbond heeft al een waarschuwingsbord geplaatst. Gelukkig zijn de routebouwers creatief met de mogelijkheden rond het Nationaal Park Lauwersmeer omgegaan en wordt niet het obligate fiets / langzaam verkeer asfalt van de Strandweg gevolgd. Zo is een lus over De Rug van het Ballastplaatbos gelegd. Wat later op de dag kun je ook terecht in het Staatsbosbeheer activiteitencentrum De Bosschuur.

De gerestaureerde kerk in het dorp Vierhuizen, foto: Henk-Jan van der Klis

Vogelspotters met verrekijkers

Net vóór de Strandweg afbuigt van de Marneweg houdt een man met een joekel van een fotocamera me staande. Of ik een rondje Lauwersmeer loop. Nee, de Kennedymars variant van de Lauwersmeermars op 26 mei heb ik nog tegoed. Hij raadt me aan zeker af te slaan, want het is een erg mooi weggetje. Het Pronkjewailpad loopt ook zo, dat scheelt. De ene na de andere vogelspotter met camera en verrekijker is hier te vinden, maar weer niet in Vogelkijkhut Jaap Deensgat.

Jammer, er gaat geen wandelpad langs de zuidzijde van de Willem Lodewijk van Nassau Kazerne, en dus er omheen met een verrassende afdaling van het dijktalud. Het platgetrapte gras verraadt vorige Pronkjewailpad wandelaars. Langs de aardappelakkers en een dijkoversteek naar het dorp Vierhuizen, waar molen De Onderneming een rustdag heeft en de bewoners nog niet buiten vertoeven. Ik bekijk de in 2006-2007 gerestaureerde kerk en teken binnen het gastenboek. De stempelpost bij B&B en sauna D’Olle Pastorie is wel herkenbaar aan de Pronkjewailpad sticker bij de ingang. De uitbaters zijn niet thuis. Hun mobiele nummers zijn wel op een krijtbord aangegeven, maar er zijn alternatieven. De informatie bij de post in de app legt al uit dat per vandaag wandelaars ook welkom zijn op de honderd meter verder gelegen Camping Lauwerszee.

'Wandelaars welkom!'

Aan de weg staat Herberg Het Lachende Paard en dat is de stempelpost. De gastvrouw heeft de krijtjes nog in de hand. Het bord met ‘welkom aan de wandelaars Pronkjewailpad’ staat nog maar net buiten. Als pronkjewail wordt hier Groninger poffert geserveerd met roomboter en bruine suiker. Alles is nog even wennen. Gisteren was er al een wandelaar langsgekomen voor een stempel, terwijl de post officieel nog gesloten was. Gastvrij Grunn’n….en zo werd er gewoon gestempeld.

Ik laat me de poffert en een glas thee goed smaken en klets nog wat over de etappes, het voorlopen, al het werk achter de schermen, en de reacties tot nu toe op het Pronkjewailpad. De Maallust bieren lonken, maar ik moet nog door.

Een warm welkom in Vierhuizen, foto: Henk-Jan van der Klis

Paling in Zoutkamp

Landelijke weggetjes, bij boeren over het erf en smalle fietspaden kenmerken het stuk naar Panser en de jachthaven aan het Zoutkamperril. Welkom in Zoutkamp, twee jaar geleden finish locatie van de 1e dag van de Tocht om de Noord. Langs de gerestaureerde kalkoven en de haven zijn twee stempelposten bijna buren van elkaar. In het VVV kantoor annex Visserijmuseum haal ik m’n eerste stempel en bij palingrokerij en visrestaurant Gaele Postma de tweede. Daar krijg ik een stuk paling op toast. Ik merk wel bij de verschillende stempelposten dat het nog even wennen is. En ook al heb ik een geel op groen Pronkjewailpad t-shirt aan, zie je medewerkers toch even staren, zo van wat wil hij nou?

Een stuk Tocht om de Noord route in omgekeerde richting volgt achter de voormalige visafslag en bebouwing aan de Reitdiepskade, de op zeewering hoogte aangelegde dijk langs het Reitdiep naar de Vliedorpsterweg het ‘binnenland’ weer in naar Houwerzijl.

De Theefabriek

Met een briesje is het goed te doen, maar er zijn stukken in de blakende zon die voor behoorlijk wat zweet zorgen. Ik ben al diverse keren in De Theefabriek geweest. Opvallend is wel, dat het elke keer met schitterend zonnig weer is, waardoor de geel geverfde kerk en pastorie tegen een strakblauwe lucht afsteken. De eigenaar wijst de medewerkster in het restaurant waar de stempel te vinden is. Ik mag het theemuseum bezoeken, maar die ken ik al van een bezoekje met Klazien en de Economentop 2014 puzzelrit. Ik heb net aan het Reitdiep nog gerust, dus ik laat het terras hier schieten. Wel snuffel ik in de theewinkel en neem Smokin Choco Lapsang thee mee. Trekkers en truckers wordt gemaand het kalm aan te doen in het dorp. De smalle straatjes met onoverzichtelijke hoekjes dulden geen snelheidsmaniakken. Het zevenbruggenpad en later doorgaande weg naar het noordoosten is makkelijk navigeren. Rechtdoor om in de Hoofdstraat van Leens uit te komen.

De ui op het wandelbankje, foto: Henk-Jan van der Klis

Ui op een wandelbankje

Bij de kruising met de Hunsingokanaal en Grote Leenstertil ligt een rode ui op een wandelbankje. Geintje of expres neergelegd om te zien wat wandelaars ermee doen? Ik kan niet laten om een foto ervan te nemen. In het dorp Leens zijn de kerken gesloten en is de eerste stempelpost aan de oostrand van het dorp in Doe-Zoo. Hier heeft de gastheer wel direct door dat ik een stempel kom halen. Iets dat lijkt op een pronkjewail zit er niet in.

Het is verleidelijk door te lopen naar Borg Verhildersum, iets verderop. Ik heb ook thuis in Balkbrug verplichtingen later vanmiddag en bewaar de borg en de tot eind oktober geëxposeerde werken van De Ploeg voor de volgende etappe. Het Achtervalge slingert me naar de supermarten, gemeentehuis en sportvoorzieningen rond de Breekweg waar de auto geduldig wacht.