Route

Van Groningen naar Warffum

Elly Bos-Vlugt liep het eerste deel van het Pronkjewailpad, van Groningen naar Warffum. Voor Wandel.nl schreef zij haar belevenissen op.

Door: Elly Bos-Vlugt

Mijn tocht over het Pronkjewailpad ging van Groningen naar Warffum. Ik zou drie dagen gaan wandelen, waarbij ik de eerste dagen gezelschap kreeg van mijn wandelmaatje Detty. We ontmoeten elkaar op station Groningen. Vanuit de start bij het VVV-kantoor wandelen we naar de eerste stempelpost bij Stadscafé Pronk. We worden hier verwend met een brownie bij de koffie en zitten heerlijk in de patio. Daarna naar het Scheepvaartmuseum, waar we een vrijkaartje krijgen. Leuk, die nemen we mee, want we willen nu wel doorlopen, het is al na 12.00 uur. Bij de start hadden we namelijk wat problemen met de app, waardoor we iets later vertrokken dan gepland.

Wandelaar met kat

De route slingert door Groningen, we zien de stad zoals we die nog niet kenden. We wandelen door naar Bedum en halen stempels bij de bakkerij, hotel het Gemeentehuis en de VVV. Voor vandaag genoeg gelopen, het is best warm en ik ga per fiets naar mijn gastadres van vrienden. De volgende ochtend wandelen we over een mooie route, via Westerwijtwerd, met in de bocht een huiskamercafé, naar Middelstum. Bij de Borg ontmoeten we een vriendelijke man, die met zijn kat wandelt. De kat volgt hem waar hij gaat. Hier schuilen we even voor een bui. Bij herberg in de Valk nemen we een koffie en krijgen we een stempel en een aardigheidje. De volgende stop is de prachtige Hippolytuskerk in laatgotische stijl met 16e-eeuwse muurschilderingen.

Het kleinste huisje van Groningen

Bij het dorpshuis in Kantens moeten we in de app even zoeken naar de code van het slot om het stempeltje te bemachtigen. We vragen ons af of deze beveiliging in zo’n mooi dorp niet wat overdreven is……We komen bij molen De grote Geert en vinden de stempel in het stookhok. Via een prachtig achterom paadje en een lang stuk langs de weg komen we bij misschien wel het kleinste huisje van Groningen, ingericht zoals het in 1935 geweest zou kunnen zijn. Schilderachtig mooi!

De Kloosterkerk in Rottum ligt aan een doodlopend straatje. We stempelen en pauzeren even, want we hebben al heel wat kilometers in de benen. De route gaat even terug en op het kruispunt lopen we twee keer verkeerd voor we het wandelpaadje tussen de bomen ontdekken. Als we in Elswerd bij het Schoeldje (schuilhut) aankomen, betrekt de lucht. We gaan door naar Zandeweer, waar we in een vogelhuisje aan de boom tegenover het dorpshuis de stempel moeten vinden. Nou ja….de stempel is op onverklaarbare wijze verdwenen. Waren we toch weer te snel met ons oordeel over ‘veilig Groningen'. We maken een selfie bij de boom en ontdekken later dat we dit ook in de app konden doen. We hopen dat dit ook geldig is. Wij hebben er in ieder geval plezier aan beleefd.

Gastvrije Groningers

Het laatste stuk is een ommetje naar Uithuizen. De lucht betrekt, maar vaak schijnt ook de zon. We zien regenbogen. Mijn wandelmaatje raakt wat in paniek als er ook gerommel in de lucht te horen is. We besluiten te schuilen in de schuur bij de eerste boerderij. Even vragen of dat 'mag'. De eigenaar nodigt ons hierop zelfs in zijn keuken uit en schenkt ons een drankje in. Zijn vrouw schuift aan en zo hebben we een gezellig kwartiertje. Met de belofte om niemand te vertellen hoe mooi en rustig ze daar wonen, gaan we verder. De lucht is prachtig opgeklaard en als we het laatste stukje naar Menkemaborg lopen. Daar halen we de laatste stempel van deze dag. ‘s Avonds zie ik dat we 31.9 km gelopen hebben, iets meer dan de 25 kilometer die aangegeven staat in de beschrijving.

Na een goede nacht en een heerlijk ontbijt ga ik op deze laatste dag alleen verder naar Warffum. De route is 18 km, volgens de pronkjewailsite. Net een mooie afstand, na de lange route van gisteren. Mijn eerste stempel haal ik bij de Jacobus de Meerdere-kerk, het startpunt voor pelgrims, die de tocht naar Santiago willen maken. Hier een leuke verrassing in het kastje bij de kerk. Het begint te spetteren en ik pak mijn paraplu. Een lange weg naar Usquert volgt. Daar liggen de stempelposten wat verspreid door het dorp.

Prachtige luchten

Op de kaart heb ik gezien dat het pad naar Noordpolderzijl lang en recht is. Heerlijk om te genieten van de weidsheid en prachtige luchten. Rondom niets dan wolken, land en her en der verspreid een boerderij. Zeker een uur lopen, waarin ik ga zingen en alleen een auto en een zingende skater mij passeren. Genietend van het rechte pad, met alles wat zijn eigen weg gaat om mijn heen, voel ik de pijn in mijn ene voet, alsof ik bij iedere stap in een doorn terecht kom. Ik besluit me te concentreren op de anderen voet en ga in een vast ritme te lopen: 1,2,3,4. ’t Zielhuis is een rustpunt met een stempel en ik bestel een lekkere kom mosterdsoep. Een oma en kleinzoon zitten genoeglijk naast mij en leren mij het Groningse woord 'gleerbred'. Als ik weer verder wil, krijg ik de tip om bij onweer languit op de waddendijk te gaan liggen. Ik zeg dat ik het zal onthouden. De zon schijnt nog.

Oude straatjes in Warffum

Lopend op de dijk stapelen de donkere wolken zich en met de flinke tegenwind komt de bui snel dichterbij. De talrijke schapen maken zich niet druk, dus dat doe ik ook niet. Ik maak een paar foto’s, trek de regenhoes over m’n rugzak en pak de opvouwbare paraplu. De paraplu heeft de stevige bui, gelukkig zonder onweer, helaas niet doorstaan. Maar……ik ben weliswaar nat, maar niet doorweekt en de schapen vonden het gewapper van de paraplu wel bezienswaardig. Na de waddendijk komen een paar rechte stukken. Eén keer schuil ik nog, onder een schuurdak en eet een broodje. Daarna blijft het droog tot in Warffum. Het zijn prachtige oude straatjes in Warffum, op de wierde. Opeens zie ik de B &B toch, maar ik ben aan de verkeerde kant van het huis. Een vriendelijke vrouw helpt me aan het goed beveiligde stempeltje.

Mijn voeten doen pijn en ik besluit niet langer rond te kijken en naar het station te gaan. Ik heb dan 24.5 km gelopen. Met het kleine treintje ga ik naar Groningen. Thuis blijkt dat ik een grote blaar onder mijn voet heb, die eerst aandacht nodig heeft voor ik over een paar weken traject 2 van deze mooie tocht af ga leggen. De dag daarna loop ik als een pinguïn door het huis.