Ode aan het wandelen

Kom, loop weer eens een ommetje

en zwaai je armen zwierig los,

kijk eens naar al die vogels,

zijn ze niet prachtig uitgedost?

Zoek af en toe een schelpenpad,

verwonder je om wat je ziet

alsof je voor het eerst een dag

naar buiten mag, als kind geniet.

Zo wordt het grijze kleurig

en viert je lichaam feest,

je tintelt zacht en door je kracht

merk je hoe goed het is geweest.

Kom, loop weer eens een ommetje

en zwaai je armen in de maat

geniet van ’t middagzonnetje,

wacht niet totdat die ondergaat,

geen sportschool kan er tegenop,

je krijgt al lopend energie,

je wordt verlost van elk getob,

kom, gun je die traktatie!

Zwaai onderweg eens naar die vrouw

achter haar orchideeën

of naar de buurman met zijn hond,

kom je al op ideeën?

Een wandeling per dag is fijn

ook als het weer wat grauw is,

zo heerlijk om weer terug te zijn,

vooral als het heel koud is,

en alles lijkt veel minder zwaar

dan je het achterliet,

een wandeling per dag verlicht

ook nog eens stil verdriet.

En loop je liever niet alleen,

zoek je vertrouwd gezelschap,

kijk dan al lopend om je heen,

Hij kruist al jarenlang  je pad.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Via deze link lees je meer gedichten van Coby.