Op het Gelukkigerwijspad rijg je de voorspoed aaneen, ontdekte Saskia tijdens haar wandeling. Het is de ideale manier om het leven van alledag achter je te laten. De route bestaat uit zes etappes en is een hedendaagse pelgrimstocht. Saskia vertelt je hier in haar nieuwe blog meer over.
Saskia van den Brand (31) is fanatiek wandelaar. Ze schrijft graag over haar belevenissen tijdens de vele wandeltochten die ze maakt.
Kun jij wel wat geluksmomenten gebruiken? Op het Gelukkigerwijspad rijg je de voorspoed aaneen. Het is de ideale manier om het leven van alledag achter je te laten. De route bestaat uit zes etappes en is een hedendaagse pelgrimstocht. De voorpret begint thuis met het ontvangen van het welkomstpakket. Hierin zit onder andere de route, paspoort en geluksmunten. De bedoeling is dat je onderweg anderen uitnodigt om iets te schrijven in je gelukspaspoort. De munt mag je weggeven aan iemand die wel wat geluk kan gebruiken.
Vandaag wandel ik de rode route. Deze loopt van Wijk bij Duurstede naar Odijk. Als ik door het centrum loop, word ik blij van de geur van versgebakken brood. De route is niet moeilijk te volgen. De Kromme Rijn wijst je de weg. Tot 1930 was dit de belangrijkste transportader voor goederen en mensen tussen Wijk bij Duurstede en de markt in Utrecht. Tegenwoordig wordt het water gebruikt voor rondvaarten, suppen en kanoën.
Sommigen mensen hebben het geluk om aan het water te wonen. Ik kijk naar de prachtige tuinen.
De blauwe Delphinum is oogstrelend mooi. En ook de rode rozen staan volop in bloei. In totaal kom ik langs drie dorpen. Cothen, Werkhoven en Odijk.
Het eerste plaatsje vind ik het leukst. Hier staat ook een muur van verbondenheid. Gedachten en gevoelens kun je opschrijven op een briefje en dit plaatsen in de muur. Ik vind het helemaal passen bij deze pelgrimstocht.
Tijdens het wandelen vraag ik mezelf af wat voor mij geluk is. Ik passeer een boomgaard. Het is niet moeilijk te achterhalen wat er in hangt. Een lange rij mensen staat voor een stalletje om kersen te kopen. Op ouderwetse weegschalen wordt het fruit afgewogen, waarna het mee naar huis gaat. Via het Kersenpaadje verlaat ik het dorp en meld ik me bij Zorgboerderij De Bossewaard.Hier deel ik mijn ervaringen in een schrijfboek.
Het valt me op dat nog niet veel mensen het Gelukkigerwijspad kennen. Ook Jan niet. Een beetje grijs bij de slapen. Ik schat hem rond de vijftig. Een man die het liefst de Vierdaagse wandelt. Jan spreekt me aan en vertelt honderduit hoe erg hij het vindt dat hij nog een jaar moet wachten. Deze vriendelijke babbelaar kan wel wat geluk gebruiken en ik besluit hem te vertellen over mijn wandeling. Ook zijn medewandelaars zijn geïnteresseerd.
Veel mensen verkeren in de veronderstelling dat geluk te maken heeft met succes, rijkdom of gezondheid, maar Jan niet. In mijn gelukspaspoort schrijft hij dat geluk niet te koop is en dat hij het vandaag gevonden heeft bij zijn wandelmaatjes.
De thee is op en met een brede glimlach wandel ik verder langs de Kromme Rijn. Ik besef dat geluk veel meer gaat om het heden. Het proeven van de eerste kersen of het wandelen met een vriendin die ik al jaren ken. Gelukkige momenten zijn zo verdwenen, maar in het hier en nu is het tijdloos.
Aan het eind van de dag heb ik nog een geluksmoment. Een opa, dochter en kleinzoon eten alle drie een ijsje. Het jongetje schrijft zijn naam in mijn paspoort. Om hem te bedanken schrijf ik een kinderverhaal en zwaai de familie gedag.
Geluk kan vluchtig zijn, maar je hebt voor een groot deel zelf in de hand om gelukkiger te worden. Wandelen, schrijven en spontane ontmoetingen maakt mij heel blij. Het is mijn geluksformule. Ontdek ook jouw sleutel tot geluk en ga op pad!