In eerste instantie zegt de plaatsnaam Sint-Katelijne-Waver je wellicht niets. In tweede instantie waarschijnlijk ook niet. Als we je zeggen dat deze Vlaamse gemeente op steenworp afstand van Mechelen vandaan ligt én dat je hier een ware Art Nouveau parel vindt, gaat er misschien dan een lampje branden?
Tekst & Foto’s: Eva Hopstaken
We zijn omringd door kleurrijk glas-in-lood, de zon perst haar stralen door het ogenschijnlijk fragiele glas waardoor de ruimte nog betoverender wordt dan deze al was. “Wat een ontvangstruimte,” verzucht mijn wandelmaatje terwijl ze op haar wandelschoenen langzaam een rondje door de ruimte draait. “Ik weet gewoonweg niet waar ik moet kijken of wat ik moet zeggen,” stamelt ze – en geloof me, ze is niet het type dat snel sprakeloos is.
We zijn onze wandeling luisterend naar de naam ‘Torekenspad’ amper gestart of we onderbreken direct de route. Sinds mei 2024, na een grondige renovatie, heeft de zogeheten Wintertuin, behorend tot het Sint-Ursula-Instituut haar deuren opnieuw geopend. Waar voorheen enkel een bezoek op afspraak en met gids mogelijk was, is het nu mogelijk op individuele basis binnen te stappen en met behulp van een audiogids de geschiedenis van het indrukwekkende pand te leren kennen.
“Mijn mama heeft daar nog op school gezeten,” vertrouwt de receptionist van Martins Patershof hotel in Mechelen ons toe, als hij vraagt wat onze plannen van vandaag zijn. “Als je maar niet verdwaalt, want het Instituut is immens groot.”
Fysiek verdwalen we niet. Onze ogen, in feeërieke Wintertuin, wel. De kleurrijke glas-in-loodkoepel is immers zo indrukwekkend. Onze (audio)gids is een van de kostschoolmeisjes van weleer. Ze neemt ons mee van de Ursulazaal naar de Empiregang en van Alpenzaal naar een klaslokaal vol opgezette dieren. Afdalen van de statige eretrap en door naar de (voormalige) eetzaal. Een ding hebben alle vertrekken gemeen, pracht en praal, waar je ook kijkt.
Langer, veel langer dan gepland, blijven we in de Wintertuin van de Ursulinen hangen. Eenmaal terug op pad moeten onze ogen simpelweg even aan het daglicht wennen. Al wandelend komen we achter de naamgeving van onze route. Deze plaats staat bol van de torens. Niet alleen van het instituut maar ook die van Onze-Lieve-Vrouw-Waver domineert de skyline. We stappen door. Speuren naar een teken van leven van de torenvalk, die volgens insiders in ‘De Verloren Hoek’ resideert. Door naar de Kleine Bullemhoeve, een beschermd monument met een geschiedenis die teruggaat naar het jaar 1750.
Door langs idyllische watertjes, door naar het moerasgebied en door naar de indrukwekkende begraafplaats. Vlak voordat we terug bij onze startplaats zijn, worden nog op een heerlijk stuk bos getrakteerd.
Sint-Katelijne-Waver, zorg dat je die naam niet meer vergeet, want je doet jezelf echt tekort als dit mooie stukje Vlaanderen links laat liggen.
Middeleeuwse burchten met kantelen en schietgaten, statige abdijen met hoge muren, feeërieke landhui...
Je vakantie in Vlaanderen doorbrengen betekent meer dan alleen geschiedenis, erfgoed en kunsten ontd...
Ontdek de gastvrije Baronie tijdens een wandeling over het Smokkelaarspad. Een wandelroute van 8 kil...
Met het ene been in Nederland, en het andere been in Duitsland of België? Wandel met ons mee op en o...
Waar moet je wandelen om Grenspark Kalmthoutse Heide het beste te ervaren? De boswachters van Natuur...