Wim Huijser is een wandel-schrijver met een indrukwekkende output. In 2021 verschenen er elf boeken van zijn hand. In de eerste aflevering van 'Op pad met een pro' vertelt hij meer over zijn passie voor wandelen en literatuur.
Door Anton Damen
Wie van zijn hobby zijn beroep maakte, mag zich een gelukkig mens noemen. Dubbel natuurlijk als die hobby wandelen is. Anton Damen trekt zijn stoute schoenen aan en trekt er elke maand met een andere beroepswandelaar op uit. Schrijver Wim Huijser bijt het spits af.
Einstein was inderdaad een slimmerik - nog even los van die relativiteitstheorie. Zijn uitspraak 'De benen zijn de wielen van de creativiteit' hoef je namelijk niet in een laboratoriumsetting te testen, maar kun je eigenhandig in de buitenlucht valideren. Zeker met Wim Huijser als wandelmaat, want bij hem gaat het bij een tocht onherroepelijk borrelen in zijn bovenkamer. In het geval van Wim blijft het niet bij hersenspinsels. Je zou wellicht kunnen afstuderen op de verhouding tussen de door hem gemaakte kilometers en de papierstapel die zijn tochten opleveren. Want Wim Huijser is een wandel-schrijver met een indrukwekkende output. Dit jaar verschijnen er maar liefst elf titels van zijn hand, van een boek over pelgrimeren in de polder en een gids vol Gelderse kasteelwandelingen tot een spannend stripboek: 'Het Vuur van de Vrijheid'. De rode draad die door zijn oeuvre loopt: wandelingen, historie, het Nederlandse landschap en de literatuur.
De literatuur was zijn eerste grote liefde. Nog steeds misschien wel. Maar valt dat lezen wel te combineren met lopen? Wim wijst de associatie met een gerieflijke fauteuil en leeslampje resoluut van de hand.
"Lezen en wandelen gaat juist hand in hand. In mijn rugzak is altijd plek voor een boek. Nu een Maarten 't Hart die ik nog niet had gelezen. Dan zoek ik op een wandeling een fijne plek uit - liefst een dikke eik - om anderhalf uur te lezen. Niks lekkerder dan dat. Ik hoop mijn boeken hetzelfde lot treft. Dat de lezer die onderweg even pakt, met een drankje of een boterham erbij." Wat? Moeten mensen nu werkelijk zijn krap vijfhonderd bladzijdes tellende bloemlezing 'Hier loop ik dan' op hun rug meetorsen? Lachend: "Het is licht papier."
Het mysterie van Wim is hoe hij erin slaagt om én voor zijn werk én in zijn vrije tijd te wandelen en ook nog eens elf boeken in een jaar te tikken. Nou, dat elftal, dat is ook een beetje samenloop van omstandigheden, oppert hij, want daar zitten ook wat door corona-vertraagde uitgaven bij. Maar toch: wat is zijn geheim? "Als je geen televisie kijkt -wat ik al twaalf jaar niet meer doe, ik heb de knop resoluut omgezet- dan kun je zomaar elke avond een mooie wandeling maken. En heb je ook nog tijd bij terugkomst, als het donker is, thuis nog flink wat te lezen. Daarnaast ga ik voor mijn boeken ook op pad met mensen. Dan heb ik wandelgesprekken over een bepaald onderwerp of gebied. Dat deed ik afgelopen jaar met dertig boswachters, voor een boek dat in november uitkomt."
Die wandelingen leveren dus schrijfstof op, en soms ideeën voor een volgend boek. Ze komen ook op de lijst die Wim al vijftien jaar keurig bijhoudt.
"Ik hou totaal niet van boekhouding, maar wel van een onzinnige boekhouding. Net zoals ik al mijn hele leven in een schriftje met pen noteer welke boeken ik heb gelezen, zet ik alle gemaakte wandelingen in een document. Alleen échte wandelingen, geen ommetjes hoor. Wat ik niet opschrijf, zijn afstanden of tijden. Die vind ik niet relevant. De plezierfactor, díe is belangrijk."
Dikke kans dat je op zijn lijst herhaaldelijk dezelfde wandeling tegenkomt. "Ik ben een terugwandelaar. Dat wil zeggen dat ik heel graag wandel waar ik al eerder was. Bij voorkeur in alle seizoenen, op plekken waar ik me goed voel."
Als dat geen inspiratie is voor een nieuw boek.
Op wimhuijser.nl vind je het overzicht van de boeken en publicaties van Wim.