Marleen Veenstra loopt dit jaar met haar hondje Nori het Elfstedenpad. Etappe 2 voerde van Mantgum naar Sneek, langs weilanden met prachtige zwanen en starende schapen en langs knusse dorpsbakkerijen.
Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad. Marleen redde Nori zes jaar geleden bij een slager in Thailand door haar te adopteren. Met een eigen stempelkaart en rugzak wandelt het hondje de komende maanden door Friesland.
'Vandaag hebben we etappe 2 gelopen, van Mantgum naar Sneek, ruim 18 km. Al snel na de start liepen we Mantgum uit en de boerenlucht in. Letterlijk en figuurlijk. De zon was nog niet goed te zien, maar de lucht was mooi en trok in de verte al open. We liepen tussen de weilanden met prachtige zwanen en starende schapen en kwamen na een aantal kilometers langs de Zwette. Bijzonder om te beseffen dat de schaatsers tijdens de Elfstedentocht hier schaatsten, alweer meer dan twintig jaar geleden. Af en toe passeerde ons een fietser of wandelaar. Goeiemoarn!
We kwamen langs een pluktuin, door het dorpje Boazum (met een prachtige oude kerk) en langs mini-bibliotheken. Langs het spoor zijn we naar Scharnegoutum gelopen. Onderweg kwamen we drie mede-wandelaars tegen. Een stel kwam uit Hoorn, deze wandelaars liepen vandaag hun laatste etappe. ‘Wat heeft zij (wijzend naar Nori) nu in haar rugzakje zitten? Lekkere versnaperingen voor onderweg?’ vroegen ze. ‘Gewoon wat Beerenburg!’ aldus mijn wandelmaatje Rommy. Sinds 2017 waren de twee wandelaars met het Elfstedenpad bezig en vandaag voltooiden ze het pad. Leuk om te horen! Wij moeten nog wel even......Ze vertelden dat ze vooral genoten van de kleine dorpjes met hun leuke huizen en heerlijke bakkerijen. De pubs konden ze vaak niet in, want die waren pas na vieren of vijven open. Iets voor ons om rekening mee te houden, want met het mooie weer op komst willen we natuurlijk wel een keer een biertje drinken en proosten op onze gemaakte kilometers.
Tussen Boazum en Scharnegoutum langs het spoor waaide het behoorlijk. Nori kon het allemaal niet zo veel schelen. Die had alleen maar oog voor de muizenholletjes, zelfs achter het prikkeldraad! Ze sprong er zo tussendoor en heeft een klein plukje haar als aandenken achtergelaten. In Scharnegoutum hebben we een pauze gehouden bij één van de leuke dorpsbakkerijen die we onderweg passeerden.
Het laatste gedeelte naar Sneek ging vlot. Een heel stuk hebben we weer naast De Zwette gelopen. Dat moet toch wel een hele mooie ervaring zijn, als rijen mensen je hier staan aan te moedigen als je langs schaatst (of zwemt) en bezig bent met een fantastische sportprestatie. In het centrum van Sneek aangekomen, zijn we op zoek gegaan naar het VVV-kantoor voor onze tweede stempel en zijn we natuurlijk op de foto gegaan bij de bekende Waterpoort. Wat hebben we weer een mooie wandeldag gehad. Op naar etappe drie!'
Heb jij ook een mooie wandeling gemaakt waar je graag over wilt vertellen? Wandel.nl is dol op mooie verhalen over wandelen. Stuur jouw wandelverhaal of verslag naar redactie@wandel.nl. De redactie neemt vervolgens contact met je op.