In Nationaal Park Dwingelderveld ligt vakantiepark RCN de Noordster. Een prima uitvalsbasis als je graag door de natuur wandelt. Blogger Saskia van den Brand ging er onlangs naar toe voor een wandelweekend.
Saskia van den Brand (31) is fanatiek wandelaar. Ze schrijft graag over haar belevenissen tijdens de vele wandeltochten die ze maakt.
Ik open de gordijnen. Een zwarte kater heeft een muis gevangen en loopt over het terras. Een paar minuten later komt de eekhoorn een kijkje nemen en springt op de tuinstoel. Ik stap in de auto en zie de kater zijn vangst opeten. Ik verlaat vakantiepark RCN de Noordster. Normaal rijd ik naar de natuur toe, maar nu ben ik al in het gebied waar ik wil zijn. De Noordster ligt in Nationaal Park Dwingelderveld. Alleen de route die ik wil volgen start drie kilometer verderop. Ik loop uit de gids van De Ster van Dwingeloo de vijfde etappe. De route gaat onder andere naar Ruinen.
Alle routes beginnen bij het Toeristisch Informatiepunt en zijn uitgezet via Route.nl. Ik kom er al snel achter waarom mijn bungalow Mars heet. In deze omgeving kun je De Melkweg goed zien. Dit kan bij het startpunt van de route. Hier zijn allemaal leuke proefjes en spelletjes waarbij je de planeten kunt bewonderen. Thuis had ik al gelezen dat deze omgeving een binding heeft met sterren, planeten en ruimtevaart. Tijdens deze route ontdek ik daar nog meer over, maar eerst loop ik langs een ven. Het wordt ook wel de ‘oude ijsbaan’ genoemd, omdat het vroeger dienst deed als ijsbaan. Ook tegenwoordig wordt er af en toe nog geschaatst.
Ik neem het bospad naar rechts. Na een klein uur gaat het bos over in heide en zie ik de gigantische schotel tussen de bomen. De Dwingeloo Radiotelescoop is een van de oudste radiotelescopen ter wereld. Daarnaast zijn er via deze schotel sterrenstelsels ontdekt. Aan de overkant van de weg zijn enkele bankjes om uit te rusten. Het is een geliefde plek voor een pauze, want ik word getrakteerd op een weids uitzicht over Nationaal Park Dwingelderveld.
Het leuke aan deze route is dat je de heide geheel oversteekt. Ik loop op het fietspad en zie overal om me heen de gele en soms paarse kleuren. Veel mensen hebben besloten om een dagje te fietsen. Steeds hoor ik het gerinkel van een fietsbel, waarna iedereen bij het passeren mij vriendelijk begroet. Ik speur naar de Drentse schapen in het landschap. Ik zie ze niet.
Aan de rand van de heide staat een schaapskooi met uitkijktoren. Het is absoluut de moeite waard om even van de route af te wijken. Helaas ben ik te vroeg en zijn de schapen nog niet terug. De schaapskooi is leeg. Achterin zijn alleen een paar lammetjes te bewonderen. Ik loop de geasfalteerde weg omhoog en kom uit bij het uitzichtpunt. Het uitzicht is al mooi, maar vanaf de uitkijktoren is het adembenemend. Het moet fantastisch zijn om hier te wandelen als de heide in volle bloei staat.
Ik loop terug naar de route. Na een paar minuten bereik ik het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Vanuit hier kun je verschillende wandelingen volgen en meer leren over de omgeving. Er zijn ook leuke souvenirs te koop voor jong en oud.
Na bos en heide gaat het landschap over in grasland. In de straat met de naam Engeland bloeien tientallen klaprozen. Via deze weg kom ik aan in het dorp Ruinen. Hier zijn enkele horecagelegenheden om even uit te rusten. Dit stuk van de wandeling vind ik saai. Het contrast met het heidelandschap is te groot. Er zijn niet veel hoogtepunten meer. Korenmolen de Zaandplatte is een uitzondering. Een oer-Hollandse molen.
Mijn benen beginnen zwaar te worden. De route gaat weer door het bos en vervolgens opnieuw over de heide. De app geeft aan dat ik al 21 kilometer heb gelopen. In totaal zou dit de totale lengte van de route zijn, maar ik moet nog zeker vier of vijf kilometer lopen. Ik slinger van links naar rechts om een pad te volgen. Al snel kom ik tot de conclusie dat ik niet meer op de route loop, maar teruggaan is ook geen optie. Ik kom geen wandelaars of fietsers tegen. Alleen twee herten, maar om de weg te vragen heb ik daar niets aan. Gelukkig zie ik een bospad. Alleen hoe kom ik daar? Er is overal elektrische bedrading. Ik besluit op handen en knieën te tijgeren onder de afrastering door. Trots ben ik op mezelf, want ik ben weer op de route!
De omgeving is prachtig, maar ook heel weids. Google Maps helpt me uit het bos naar de asfaltweg richting Dwingeloo. Twintig minuten later kom ik bekaf bij de parkeerplek. Ruim 25 kilometer gelopen, door een schitterende omgeving.