Sanne wandelt lang(e afstanden) met… Saskia de Vries

Lange afstanden wandelen. Velen moeten er niet aan denken, anderen zijn nieuwsgierig, maar er zijn niet zoveel wandelaars die de uitdaging opzoeken van Kennedymarsen en lange afstanden. Hoogste tijd om deze discipline van het wandelen eens nader uit te lichten. In deze serie volgen we Sanne Heymann, die in gesprek gaat met mede-langeafstands-gekkies. Met in deze aflevering: Saskia de Vries.

Sanne Heymann

Sanne wandelt lang(e afstanden) met… Saskia de Vries — (Foto © Saskia de Vries)

Als ik aan fanatieke lange afstandswandelaarsters denk, dan is er één naam die vrijwel meteen bij mij naar voren komt: Saskia (42 jaar). Bij veel georganiseerde lange afstandswandeltochten prijkt haar naam bovenaan de startlijst en sinds we elkaar zo’n twee jaar geleden voor het eerst tegenkwamen tijdens de RWV Jubileumtocht, is er eigenlijk geen loop geweest waarbij zij niet ook aan de start stond. Gek genoeg hebben we elkaar naast het wandelen nooit uitgebreid gesproken. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! Want ik ben razend benieuwd...

Van Paardenmeisje tot wandelaar

"Of ik altijd zo'n fanatieke wandelaar ben geweest? Fanatiek niet direct, maar ik wandel wel heel mijn leven al. Ik was vroeger een typisch paardenmeisje en ik had een verzorgpaard op de kinderboerderij", steekt Saskia van wal. "Dat paard moest ik echter delen met vier vriendinnen, dus dat betekende dat ik vaker naast het paard liep dan dat ik erop zat. Toch duurde het nog even voordat het wandelvlammetje écht begon te wakkeren. De aanzet daarvoor kwam tijdens mijn zwangerschap. Om fit en in beweging te blijven ben ik toen begonnen met wandelen en dat beviel zo goed, dat ik daar niet meer mee ben gestopt.”

Ik probeer het gewoon!

Maar een rondje wandelen om fit te blijven is natuurlijk wel wat anders dan een fikse wandeltocht van de nodige kilometers…
“Klopt. Een paar jaar geleden besloot ik voor het eerst mee te doen aan een georganiseerde tocht in Brielle, bij mij in de buurt. Ik liep daar de langste afstand van 20 kilometer en dat beviel wel. Toen ik op Facebook dus een wandeltocht in Maassluis tegenkwam waar ik 40 kilometer kon lopen, dacht ik: ‘Ik probeer het gewoon!’ Dat ging zo lekker, dat ik na die wandeltocht zelfs nog naar huis ben gewandeld en uiteindelijk 59 kilometer op de teller had staan. Tja, toen was ik zo dicht bij het getal 60 dat ik die laatste kilometer ook maar vol heb gemaakt.”

Besmettelijke nieuwe hobby

En toen was het spreekwoordelijke hek van de dam?
“Ja, zo zou je het kunnen zeggen ja. Want niet lang na die 60 kilometer kwam ik – wederom op Facebook – de door de Rotterdamse Wandelsport Vereniging (RWV) georganiseerde Kennedymars ‘Ridderkerk-Dordrecht-Ridderkerk’ tegen. Mijn eerste 80 kilometer en eerste loop zonder slapen. Een fantastische ervaring! De organisatie, de verzorging, de vrijwilligers… Je voelde gewoon de hechte band tussen alle mensen daar. Dat werkt besmettelijk, dus voor ik het wist was een nieuwe hobby geboren.”

Nijmegen-Rotterdam

En liep je een half jaar daarna maar meteen de 160 kilometer van Nijmegen-Rotterdam…
“Haha! Ja, dat klopt. Alhoewel dat van tevoren niet de bedoeling was. In eerste instantie wilde ik de Dodentocht in België als eerste 100-kilometerloop doen. Maar toen deze vanwege de hitte werd ingekort besloot ik uit te wijken naar de Omloop van Goeree-Overflakkee. Deze werd echter geannuleerd en toen dacht ik: dan maar Nijmegen-Rotterdam. Ik ga gewoon starten en zie dan wel hoe ver ik kom.“

Kippenvel

Dapper! Hoe heb je die tocht ervaren?
“Het klinkt misschien gek, maar ik vond het geweldig! Het is de beste georganiseerde wandeltocht die je maar kunt bedenken en één grote belevenis. Natuurlijk is het lang en zwaar en zijn er absoluut momenten waarop je denkt ‘Wat een pokkeneind! Waarom doe ik dit?!’ Maar het is zo’n unieke ervaring en de betrokkenheid is zo groot onderling, dat maakt het echt heel bijzonder en speciaal. Nog steeds krijg ik kippenvel als ik aan die eerste finish terugdenk daar. Dat gevoel blijft me altijd bij.”

Door tot de rust

Hoe ga je om met mindere momenten tijdens zo’n tocht?
“De beste tip die ik ooit heb gekregen en die ik zelf ook toepas, is: loop in ieder geval door tot de volgende rust. Vaak als je kort hebt gezeten en wat gegeten en gedronken, dan krijg je vanzelf weer nieuwe energie. En zo kun je dan weer door tot de volgende rust. En de volgende rust. En voor je het weet ben je dan over de helft en haal je uiteindelijk alsnog de finish.”

Luisteren naar je lijf

En hoe doe je dat met eten en het lopen door de nacht?
“Er zijn genoeg wandelaars die moeite hebben met de nacht en het niet slapen. Ik vind persoonlijk de nacht juist altijd iets magisch hebben. Je ervaart de omgeving anders, je hoort andere geluiden… Het geeft een totaal andere sfeer. Ik vind één van de mooiste momenten tijdens zo’n tocht als de zon ’s avonds ondergaat. Uiteraard doet dit alles wel wat met je bioritme. Omdat je continu in beweging bent, moet je ook constant blijven eten. Het gaat pas mis als dat niet meer lukt. Zo lukte het mij tijdens Nijmegen-Rotterdam in 2023 niet meer om wat binnen te houden. Toen moest ik na 80 kilometer dus helaas uitstappen. Balen, maar naar je lijf luisteren is ook verstandig.”

Houd ook rust

Nou, absoluut! Hoe bereid je je lijf eigenlijk goed voor op zo’n tocht?
“Ik train het hele jaar door gemiddeld 100 kilometer per week. Eén keer per week loop ik met de wandelclub en andere keren loop ik alleen. Soms interval ik om mijn snelheid te trainen, maar echt lange afstanden train ik niet. Die loop ik namelijk al gedurende de georganiseerde tochten waar ik aan meedoe. Verder is mijn top-tip: rust! Meer is niet altijd beter en zeker voor een lange wandeltocht is het verstandig om goed uitgerust aan de start te staan. Er is dus niks mis mee om twee weken voor een lange afstandswandeling je kilometers terug te schroeven en zo weinig mogelijk te doen.”

Nijmeegse Vierdaagse

Jij loopt zelf letterlijk nogal wat tochten af. Wat heb je op dit moment op de planning?
“Dit najaar niet zoveel. De meeste wandeltochten kwamen mij niet zo goed uit qua data, dus ik denk dat mijn eerstvolgende wandeltocht de Bossche 100 wordt in januari. Verder zou ik graag nog eens de Elfstedentocht willen wandelen of de Nijmeegse Vierdaagse. Wat meerdaagse wandelingen betreft ben ik namelijk nooit verder gekomen dan de Avondvierdaagse vroeger…haha!”

Aanrader

Stel: iemand overweegt na dit verhaal ook voor het eerst een lange(re) tocht te doen. Welke tocht zou je aanraden?
“Het ligt er natuurlijk aan wat je zoekt. Zoek je een kleinschalige tocht met fantastische verzorging en veel persoonlijke support, dan zou ik zeker één van de wandeltochten van de Rotterdamse Wandelsport Vereniging aanraden. Wil je liever een tocht met veel wandelaars en veel sfeer en publiek langs de kant, dan is de Kennedymars van Someren absoluut een aanrader.”

Gezellige community

Tot slot: wat maakt het dat jij steeds opnieuw weer aan de start van zo’n lange wandeltocht staat?
“Natuurlijk de uitdaging. De vraag: Gaat het weer lukken de finish te halen? Maar daarnaast kom ik vooral steeds weer terug vanwege de gezelligheid en de mensen. Bij iedere tocht kom je wel bekenden tegen en ook online is de community hecht. Dat maakt voor mij het lopen van deze tochten het allermooist.”

Ben jij ook een 'wandelgekkie' op de lange afstand?

Ben jij zelf ook een 'wandelgekkie' op de lange afstand? Breng de redactie van Wandel.nl op de hoogte van jouw bijzondere wandelavonturen, via redactie@wandel.nl o.v.v. 'Alle wandelgekkies verzamelen'. Wie weet kunnen we je een keer interviewen!

Sanne Heymann (39 jaar) is een kleurrijke lange afstandswandelaar en wandelvlogger. Als verhalenverteller is ze dol op het verzinnen van nieuwe verhalen en avonturen, maar liever voert ze deze avonturen ook uit. Benieuwd naar wat ze allemaal te vertellen heeft? Volg haar wandelvlogs op YouTube of haar leven (inclusief Lange Man, twee katten en een bejaarde hond) op Instagram.