Plandelen met...Peter
Anton Damen, beter bekend als de Plandelman, gaat voor ons iedere maand op pad met een plandelaar. Deze keer liep hij met Peter, de Zwerfie-archeoloog, op een voor wandelaars ongebruikelijke plek.
Anton Damen, beter bekend als de Plandelman, gaat voor ons iedere maand op pad met een plandelaar. Deze keer liep hij met Peter, de Zwerfie-archeoloog, op een voor wandelaars ongebruikelijke plek.
Soms komt de Plandelman op plekken waar je eigenlijk niet wil, kan en vooral niet mág lopen. De afrit van de snelweg bijvoorbeeld. Peter de Zwerfie-archeoloog zag tijdens een afsluiting van de afrit door wegwerkzaamheden zijn kans schoon.
Door Anton Damen
Je hebt schatgravers en schatgravers. Peter heeft geen metaaldetector of wichelroede nodig om de meest bijzondere zaken te vinden; zijn grijpstok volstaat. De ene keer vindt hij een plastic demodolk, dan weer stapeltjes valse geldbiljetten. Maar waar zijn plandelhart het snelst van gaat kloppen, zijn blikjes. Oude, verroeste blikjes, soms met merken en logo's uit lang vervlogen tijden zoals Rivella, of met uiterste houdbaarheidsdata die al jááren achter ons liggen. 'Zwerfie-archeologie' noemt Peter dat. Die oude vondsten zijn stille getuigen van hoelang het zwerfvuil -letterlijk en figuurlijk- onder ons blijft.
Wat is nu vruchtbaarder terrein voor een zwerfie-archeoloog dan de afrit van de snelweg, waar nauwelijks mensen komen om de boel tussentijds schoon te maken? Tegelijkertijd is het ook levensgevaarlijke waaghalzerij, zwerfafval rapen langs de snelweg - behalve vandaag.
Want wegens werkzaamheden is de afrit afgesloten en is er geen hond (of auto) op de weg. Nou ja, één autootje dan, van de traffic control-opzichter. "Die gaf me toestemming én een groot compliment. Als plandelaar had ik het rijk alleen. Heel interessant voor een stukje onderzoek, want er is al die tijd weinig van af gehaald."
En wat was de oogst van Peter, na een uurtje of twee? "Drie vuilniszakken vol. Dat ik een zijspiegel en een velg vond, dat begrijp ik. Maar honderd drinkverpakkingen en 55 blikjes en 32 'to go'-bekers op een stukje van vijftig meter? Dat vind ik schokkend. Dat is elke stap drie of vier voorwerpen.
Het oudste blikje dateerde van acht jaar geleden. Ik heb het verslag van mijn vondsten naar staatsecretaris Stientje van Veldhoven getwitterd, want volgens mij is dit een heel goed argument om als de sodemieter dat statiegeld op blikjes eens te regelen!"
In de tussentijd gaat de zwerfie-archeoloog onverdroten door met zijn bodemonderzoek - alleen op wat minder hachelijke plekken. Totdat Rijkswaterstaat de boel weer afsluit voor groot onderhoud, natuurlijk. Want dan werpt Peter weer graag zijn blik op de weg (en ruimt die van een ander op).