Mirelle Geervliet en Mariska Vos maakten van een spontaan idee werkelijkheid en wandelen de komende maanden het Lange-Afstand-Wandelpad de GR5 van Hoek van Holland naar Nice, een route van zo’n 2000 kilometer. Op Wandel.nl lees je over hun ervaringen en geven de twee vriendinnen tips voor wandelaars die in hun voetsporen willen treden.
Tekst & foto's: Mirelle Geervliet en Mariska Vos
Het is nog niet echt te bevatten maar we zijn halverwege. Nog ongeveer 900 km te gaan tot Nice! Wat hebben we weer een hoop meegemaakt en gezien. Na België, Luxemburg en Noord-Frankrijk te hebben doorkruist, was het nu tijd voor het echte werk: de Vogezen! Dit is een bergketen in Frankrijk met eindeloze naald- en loofbossen, prachtige rotsformaties en vooral veel hoogtemeters.
Stiekem vonden we het best spannend. Wordt het zwaar? Hoe zal het weer zijn? Ook zagen we op de kaart dat we soms enkele dagen geen supermarkt of slaapplek zouden tegenkomen. Nu moesten we toch echt gaan wildkamperen!
De eerste dagen in de Vogezen gingen ons goed af, maar na een aantal dagen merkten we dat we veel energie verbruikten. We hadden continu honger en de vermoeidheid sloeg soms keihard toe waardoor we onze snelheid op bepaalde stukken moesten aanpassen. Gelukkig maakten de prachtige groene bossen, de eindeloze vergezichten en vele ontmoetingen veel goed.
Onze eerste nachten wildkamperen in de Vogezen zullen we niet snel vergeten. We hadden van tevoren al plekjes op de kaart uitgezocht waar we dachten te kunnen wildkamperen. In de Vogezen staan er veel schuilhutjes – zogenaamde abri's – waar je je tent meestal wel in de buurt op kunt zetten.
Tijdens onze allereerste nacht begon het 's nachts keihard te onweren. We lagen beide in ons tentje te tellen hoeveel seconden er tussen de flits en de donder zaten. Gelukkig kwam het onweer niet al te dichtbij en was schuilen in de abri niet nodig.
Een van de daaropvolgende nachten hadden we weer een plekje uitgezocht bij een abri. We waren net onze tent op aan het zetten toen er nog een wandelaar aankwam. Na gezellig samen te hebben gegeten, gingen we allemaal lekker vroeg ons tentje in. Een heerlijke lange nacht slapen in de natuur, of nou ja, dat dachten we...
Toen we net ingedommeld waren, hoorden we een auto aankomen. De auto stopte en we hoorden Franse stemmen. We konden niet horen wat er precies werd gezegd. Vervolgens rijdt de auto een stukje verder en opeens: BAM! De koplampen van de auto staan vol op onze tentjes.
We liggen meteen klaarwakker in de tent. Er gaat van alles door ons heen en we zijn blij dat we hier vannacht met z'n drieën staan. Maar wat gaat er gebeuren? Wat willen deze mensen? Wat doen we als ze vervelend gaan doen? We voelen ons opeens erg kwetsbaar en Mariska hield haar mes paraat (je weet maar nooit). Dan gaan de koplampen weer uit en rijden ze weg.
Even later horen we in de verte muziek en dit ging de hele nacht door. We stonden dus waarschijnlijk op de plek waar ze een feestje wilden houden. En daar mochten wij de hele nacht van meegenieten! Gelukkig maken de wandelingen veel goed. We genieten enorm van de prachtige vergezichten, waanzinnige zonsondergangen en het gave avontuur dat we zijn aangegaan.
Wil je de tocht van Mirelle en Mariska dagelijks volgen? Volg hen dan op Instagram, via: @thruhike_europe.
