Marleen en Nori kwamen op etappe 8 van het Elfstedenpad ‘blokkeerschapen’ tegen. Een briefje op een hek waarschuwde zelfs voor een gevaarlijke ram. Aan het eind van de wandeling kwamen ze een BF (Bekende Fries) tegen.
Marleen Veenstra loopt samen met haar hondje Nori het Elfstedenpad. Marleen redde Nori zes jaar geleden bij een slager in Thailand door haar te adopteren. Met een eigen stempelkaart en rugzak wandelt het hondje de komende maanden door Friesland.
'Wat een mooie dag hebben we opnieuw gehad! Na de mooie stadswandeling door Bolsward zijn we enthousiast richting Witmarsum gewandeld. Een leuke route met prachtige stukken natuur, door het dorpje Schettens en met heerlijk wandelweer. Al gauw kon er een laagje kleding uitgetrokken worden. Vanaf Witmarsum richting Arum liepen we de mooie Schuttersdijk op die onderdeel is van de Pingjumer Gouden Halsband. De Pingjumer Gulden Halsband beschermde het dorp Pingjum in de 10de eeuw tegen het water in de zeearm de Marne. De Marne bestaat nu uit weilanden en ligt boven zeeniveau, de Pingjumer Gulden Halsband is deels afgegraven.
De dijk was prachtig om over te wandelen. We kwamen ‘blokkeerschapen’ tegen bij het hek waar wij toch echt over heen moesten en hebben op de dijk zittend in het gras geluncht. We liepen door het dorp Arum om na een paar kilometer alweer de weilanden in te wandelen. Met dit keer wel een heel spannend briefje bij het toegangshek: LET OP. RAM KAN MENSEN AANVALLEN!!!!!! Die hoofdletters en zes uitroeptekens maakten het wel heel spannend!
Andere route nemen? Gewoon proberen? (Wat doe je eigenlijk als een ram je aanvalt?) Vluchtwegen werden in kaart gebracht; links water....rechts water.....achter ons hek. Heel ver voor ons de dijk met aan het eind ook een hek. Met heel veel schapen ervoor. Opnieuw blokkeerschapen....Hoe ziet een ram er eigenlijk uit? En een ram die mensen kan aanvallen?????? Heeft een ram ook horentjes? En zijn rammen bang voor honden af vallen ze die ook aan? Moeten we bij elkaar blijven of ons juist verspreiden? Nou ja, heel veel vragen dus. En opties. Nori kon het niet zo veel schelen, ons des te meer. We besloten door te lopen, met toch wel een beetje zweet in de oksels. Dichtbij het hek aangekomen kwamen de schapen overeind en renden weg...we zagen geen horentjes....één schaap leek wel wat ‘bozig’ te kijken. Zou dat dan de ram zijn? Hup, snel dat hek open en ERDOOR. Maar het hek ging maar tot de helft open en Rommy deed hem rustig en langzaam open om de eventuele ram niet boos te maken....dus echt snel ging het niet. Tjop Tjop! ERDOOR! Gelukkig ongeschonden langs de kudde gekomen. Maar waar die ram nu was....En waarom hing aan deze kant van het pad niet zo’n zelfde waarschuwing? Was het een 1 april grap en zat de boer nu op een afstandje hard te lachen om onze sluipactie om zonder kleerscheuren langs deze kudde te komen? We zullen het wel nooit weten.
De route ging verder tussen de velden door richting de Zeedijk. Bij de dijk aangekomen weer een hek met heel veel schapen erachter en het prachtige uitzicht op de Waddenzee met in de verte Harlingen. En wat was het daar druk! Wel leuk om te wandelen op bekend terrein. En zo veel schapen hadden wij daar alledrie nog nooit gezien. Dus toch een iets andere en nieuwe ervaring.
We liepen langs De Stenen Man Harlingen binnen. De fontein bewaren we voor de volgende keer. Het leek ons nu vooral leuk om Elfsteden Aukje te zien en om te proberen of weerman Piet Paulusma onze stempelkaart wilde afvinken, want een stempel regelen is nu niet zo makkelijk met zo veel gesloten horeca en winkels. Maar beiden is ons gelukt! Aukje bleek zelfs bij Piet voor de deur te staan! Na een kopje koffie en thee bij Piet (dank voor de gastvrijheid en de handtekening op onze stempelkaarten) gingen we na een hele leuke en geslaagde wandeldag weer terug naar Leeuwarden. Etappe 8 was een dag om in te lijsten. Over 2 weken etappe 9 op de planning.'