Saskia van den Brand mag zich sinds kort behalve wandelaar ook pelgrim noemen. Ze liep namelijk de Walk of Wisdom, een pelgrimstocht in de omgeving van Nijmegen. Hier vertelt ze over haar ervaringen.
Saskia van den Brand is fanatiek wandelaar. Ze schrijft graag over haar belevenissen tijdens de vele wandeltochten die ze maakt.
'Het eerste ochtendlicht schijnt door mijn slaapkamer. Op mijn wekker zie ik dat het 05.30 uur is. Over een uurtje begint mijn avontuur. Ik vul mijn rugzak met water, kleed me snel om en trek mijn wandelschoenen aan. Ik loop via Plein 1944 naar de Stevenskerk in Nijmegen. Exact om 06.30 uur begint de vertrekceremonie. Samen met medepelgrims luister ik naar een voorlezer die een stuk voorleest uit het hedendaags getijden- en pelgrimsboek 'Seizoenen van het leven'. De tekst gaat over dankbaarheid. Je mag dankbaar zijn voor het verleden, voor het nu en voor het heden. Iets voor 7 uur lopen we in stilte de Stevenskerk uit en is de pelgrimslauden ten einde.
Saskia bij de Mookerheide
Sinds 2015 is het mogelijk om de Walk of Wisdom te lopen. Een route van 136 kilometer door een vaak prachtige natuur met een grote diversiteit aan landschappen. Het begin- en eindpunt van de WoW is de Stevenskerk te Nijmegen. Al een aantal jaren kende ik de WoW, maar het was nog niet mijn moment om de route te lopen. In het voorjaar veranderde dat en besloot ik een datum te prikken om de reis naar binnen te maken. Ik heb gekozen om de route alleen te lopen, maar ik ben ook pelgrims tegengekomen die met elkaar lopen. De afstanden en slaapplekken bepaal je allemaal zelf. Zelf besloot ik om de route aaneengesloten te lopen. Als je wilt ervaren hoe het is om zekerheden in het leven los te laten en je reis naar binnen te maken, kun je dit alleen bereiken door dagen achter elkaar te lopen.
In totaal heb ik de route voltooid in 4,5 dag. Zelf genoot ik intens van de eenvoud van minimalisme. In mijn rugzak zat alles wat ik nodig had. Het geeft rust, ruimte en vrijheid om te ervaren dat de belangrijkste ervaringen en ontmoetingen opgeslagen zitten in mijn hart. Onderweg verzamelde ik in elk van de elf gemeenten een vogelringetje. Het is ontzettend leuk om de vogelringetjes op te halen. Iedere keer verheugde ik mij erop om weer een vogelringetje uit een jampotje of vogelhuisje te mogen pakken. Hierdoor wordt het ook tastbaar voor jezelf dat je al de nodige kilometers in de benen hebt. Tijdens de route kom je onder andere door het Reichswald (Duitsland), Mookerheide, Hatertse vennen en langs oude dorpjes als Ravenstein en Leur.
Hoe mooi de natuur ook is, uiteindelijk gaat deze tocht over het pad van jouw eigen wijsheid. Welke ervaringen jij mee naar huis neemt, is voor iedereen anders. Zelf vond ik het bijzonder dat gedurende de tocht er continu een witte vlinder met mij meevloog. Ik heb ruim 125 kilometer alleen gelopen. Slechts op twee cruciale momenten kwam ik medepelgrims tegen. Toeval bestaat niet en ik geloof dat het vast met een reden is, dat ik hen op dat moment ontmoette. Op mijn ‘eigen-wijze’ brengen mijn voeten mij weer terug waar ik wil zijn, namelijk in de Stevenskerk te Nijmegen. Voortaan mag ik mijzelf niet alleen wandelaar noemen, maar ook een pelgrim!'
Extra informatie
Tijdens mijn WoW was het lastig om slaapadressen te vinden. Dit wordt mede veroorzaakt, omdat veel Nederlanders vakantie vieren in eigen land.
Via de stichting WoW kun je een startpakket aanvragen, waarbij je onder andere de routebeschrijving en pelgrimsveter ontvangt. Klik op deze link om je aan te melden.
Vooraf heb ik de route gedownload op mijn telefoon. Het is absoluut noodzakelijk om de routebeschrijving in het boekje en de markering beiden te volgen. In het Reichswald en in Hernen ontbreekt de markering en loop je op de beschrijving van het boekje.
